เจ้าชายเคาะลีฟะฮ์ บิน ซัลมาน อัลเคาะลีฟะฮ์ (อาหรับ: خليفة بن سلمان آل خليفة‎) (24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2478 – 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563) ทรงเป็นอดีตนายกรัฐมนตรีบาห์เรนระหว่าง พ.ศ. 2513 ถึง 2563 ทรงดำรงตำแหน่งนี้เกือบสองปีก่อนที่บาห์เรนจะได้รับเอกราชในวันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2514 ทรงเป็นนายกรัฐมนตรีที่ดำรงตำแหน่งยาวนานที่สุดในโลก ทรงเป็นพระอนุชาในเชคอีซา บิน ซัลมัด อัลเคาะลีฟะฮ์ และเป็นพระปิตุลาในสมเด็จพระราชาธิบดีฮะมัด บิน อีซา อัลเคาะลีฟะฮ์พระองค์ยังคงรักษาตำแหน่งของพระองค์ไว้แม้ว่าภายใต้รัฐธรรมนูญฉบับ พ.ศ. 2545 ทำให้พระองค์สูญเสียอำนาจบางส่วน แต่ถึงอย่างนั้นพระมหากษัตริย์จะเป็นผู้มีอำนาจแต่งตั้ง (ร่วมกับสภาผู้แทนราษฎร) และมีอำนาจถอดถอน[1]